-
1 mirus
mīrus, a, um1) удивительный, дивный, необыкновенный, поразительный, восхитительный (mirum et magnum facinus Ter)miro honore colere aliquid V — окружать что-л. необыкновенным почётомmirum in modum Cs etc. — удивительным образомmirum nisi (ni) — странно если не, т. е. несомненно, по всей вероятности ( mirum ni domi est Ter)mirum nisi hoc est O — это, конечно, то самое2) причудливый, странный, диковинный ( animalia miris modis PM)
См. также в других словарях:
ORACULUM — Luc. Senecae Praefat. l. 1. Controv. voluntas est divina hominis ore denuntiata. Ciceroni Topic. Deorum Oratio. Hinc, quod Principes Romani aliquid Maiestatis superhumanae, unde Divi appellabantur, sibi attribuêre, Deorumque e numero sese esse… … Hofmann J. Lexicon universale
VENATIO — Polluci, l. 5. ἐπιτήδευμα ἡρωικὸν καὶ βασιλικὸν καὶ πρὸς εὐσωματίαν ἅμα καὶ εὐψυχίαν ἀοκεῖ, καί ἐςτιν εἰρηνικῆς τε καρτερίας ἅμα καὶ πολεμικῆς τόλμης μελέτημα πρὸς ἀνδρείαν φέρον: Xenophonti, Cyrop. l. 1. Α᾿ληθεςτάτη τῶ πρὸς τὸν πόλεμον μελέτη,… … Hofmann J. Lexicon universale